Ὁ Πέερ Γκύντ, τὸ ἄλλο κομβικὸ δραματικὸ ποίημα, ἐτυπώθη ἑνάμισυ χρόνο ἀργότερα (14/11/1867)· ὁ Μπράντες ὅμως, ὅπως καὶ πολλοί ἄλλοι κριτικοὶ τῆς ἐποχῆς, δέν ἐννόησε τὸ ρηξικέλευθο τῆς ὅλης προσπαθείας (ἴδε Brandes). Ἔμελλε νὰ φανῇ ἐκ τῶν θεμελίων τῆς συγχρόνου δραματουργίας καί ὡς πρὸς τὴν θεματολογία του (ἡ συμπάγεια τῆς ἀνθρωπίνου συνειδήσεως -ἡ ἔννοια τοῦ «ἑαυτοῦ») καί ὡς πρὸς τὴν τεχνική του (πρόδρομος τοῦ Stationendrama τοῦ Αὐγούστου Στρίντμπεργκ καὶ τῶν μετέπειτα ἐξπρεσιονιστῶν, ὅπου ἡ ἑνότης τοῦ ἔργου κατορθοῦται μέσῳ τοῦ κεντρικοῦ χαρακτῆρος).
