Ἀπὸ τὴν πρώτη μορφὴ τοῦ Ὄλαφ Λίλιεκρανς: Ὁ ἀγριόγαλος στὸ Γιούστενταλ τοῦ Ερρίκου Ἴψεν, μετάφραση-σχολιασμός: Θεοδόσης Ἀγγ. Παπαδημητρόπουλος, ἐκδόσεις ΘΑΠ, Ἀθήνα 2020, σελ. 198.

ΑΛΦΧΙΛΝΤ:
Τὸ λουλουδάκι τοῦ βουνοῦ, ἐσὺ καλά τὸ ξέρῃς,
αὐτὸ π᾽ ἀνθίζει γαλανὸ στὰ πόδια τῆς ἐλάτης…
ΜΠΓΙΕΡΝ:
Καὶ βέβαια τὸ ξέρω ᾽γώ…
ΑΛΦΧΙΛΝΤ:
Τὸ δειλινὸ σὰν πέφτῃ,
μεγάλο φῶς στὴν κορυφὴ ποὺ τότε λάμπει πάνω
τὰ φύλλα κεῖ φωτίζοντας· καὶ ἡ μεγάλη λάμψη
ὅλα παρέα τὰ μικρὰ τὰ περιλούζει κείνη.
Ὁ μικρανθὸς τὸ χαίρεται -χαρὰ μεγάλη παίρνει!
Μὰ μὲ τὴ νύχτα ἀλίμονο τὰ πάντα πάνω φεύγουν,
καὶ τὸ λουλούδι εἰναι λειψὸ μὲ τὴ χαρὰ παρμένη·
διπλώνει αὐτὸ τὰ φύλλα του κι ἀρχίζει κι ὅλο κλαίει…