Ἔγραψε τὶς Σημειώσεις γιὰ τὴ σύγχρονη τραγῳδία ἐκφράζων βασικὲς σκέψεις ὡς πρὸς τό: Ἕνα κουκλόσπιτο. ᾽Επέστρεψε στὴν Ἰταλία γιὰ τὸν χειμῶνα μόνο, ἀλλὰ ἐν τέλει παρέμεινε ἕνα ἔτος.

᾽Εκυκλοφόρησε ὡς βιβλίο τό: Ἕνα κουκλόσπιτο· ἡ ἐπίδρασή του στὰ πράγματα ἦταν τόσο μεγάλη (ἂν καὶ ὄχι τόσο ἄμεση), ὥστε νὰ παραμένῃ ἀπὸ τὰ γνωστότερα θεατρικά του διεθνῶς. Οἱ τότε κοινωνικὲς συνθῆκες ἔχουν παρέλθη (ἤ, καλύτερα, μεταλλαχθῆ), ἀλλὰ ἡ δύναμη τῆς κεντρικῆς ἡρωίδος, τῆς ΝΌΡΑΣ, ἀποτελεῖ σταθμό στὴν πλαστουργικὴ μορφῶν γιὰ τὴν παγκόσμια δραματουργία· δέν εἶναι ἄλλωστε τυχαῖο ποὺ πολλὲς φορὲς τὸ δρᾶμα ἀναφέρεται μὲ τὸ ὄνομα τοῦ πρωταγωνιστικοῦ ρόλου. Παρέμεινε στὸ Μόναχο.

Tό: Ἕνα κουκλόσπιτο παρεστάθη στὸ Λονδῖνο (07/06/1889) καὶ ἦτο ἡ πρώτη του πλήρης παρουσίαση στὴν Ἀγγλία· εἶχαν προηγηθῆ διασκευὲς ποὺ τὸ καθιστοῦσαν σχεδὸν ἄλλο ἔργο! Ὁ Ἴψεν ἐγνώρισε τὴν Ἔμιλυ Μπάρνταχ (07/1889), ἀπὸ τὴν ὁποία ἐμπνεόμενος ἔπλασε ἀργότερα τὴν «ξελογιάστρα» ΧΊΛΝΤΕ στὸν Ἀρχιμάστορα Σόλνες· ἐπίσης, τὸν ἐπηρέασε στὴν συγγραφὴ τοῦ ἑπομένου του ἔργου, τῆς Ἔντας Γκάμπλερ.