[Τὸ ὑλικὸ λαμβάνεται ἀπὸ τὴν ἔκδοση τοῦ Ὄλαφ Λίλιεκρανς, ποὺ ἀκολουθεῖ τοὺς δρόμους τῆς ἡρωϊκῆς μπαλλάντας.]

kæmpevisen < kæmpevise < kæmpe (< ἀρχαιοσκ. kempa = πολεμιστής, πρβλ λατινικὸ campus) + vise (< ἀρχαισκ. vísa = στίχος, καθὼς καὶ στροφὴ στὴ σκαλδικὴ ποίηση), ὁ παραδοσιακὸς ὅρος γιὰ τὶς μεσαιωνικὲς ἡρωικὲς μπαλλάντες, ἐν χρήσει ἤδη ἀπὸ τὰ 1500.

Ἐκ τῶν Ρωμαντικῶν καὶ ἐντεῦθεν, τὸ σύνολο τῶν μπαλλαντῶν ἀναφέρονται ὡς: folkeviser < folk (= λαός) + vise, δηλαδὴ λαϊκὴ μπαλλάντα (συναντᾶται κι ὡς μεσαιωνικὴ λαϊκὴ μπαλλάντα ἢ ἁπλῶς μεσαιωνικὴ μπαλλάντα).

Οἱ λαϊκὲς μπαλλάντες, ὅπως ἀνευρίσκονται στὶς Σκανδιναβικὲς χῶρες διατυπωμένες στὶς γλῶσσες τῆς Βορειογερμανικῆς οἰκογένειας (Δανική, Ἰσλανδική, Νορβηγική, Σουηδική, Φαιροϊκή), συναποτελοῦν εἶδος προφορικῶς παραδιδομένων ᾀσμάτων, κάποτε σὲ ὁμοιοκαταληκτοῦντα ζεύγη, ἄλλοτε σὲ τετράστιχα μὲ πλεκτή, σύνθετη, καθὼς καὶ ἐπαναληπτικὴ ὁμοιοκαταληξία, ἀντλῶντας θεματολογία ἀπὸ τὸ ἀπόθεμα ἐκείνων τῶν λαῶν· χρησιμοποιοῦν δὲ λογοτυπικὲς ἐκφράσεις καὶ κοινοὺς τόπους στὴ σύνθεσή τους.

Παράδειγμα ἀνάλυσης ὁμοιοκαταληκτούντων σχημάτων ἀπὸ τὴν μπαλλάντα Olaf Liljukrans κατὰ τὴν ὀρθογραφία ποὺ διάβασε ὁ Ἴψεν στὴ συλλογὴ τοῦ Λάντσταντ (Νorske Folkeviser, σελ. 355):

1 Olaf han reið ivir rjóðe (→ 3)
Ὁ Ὄλαφ καβάλλα δρόμο τράβαγε πολύ
2 – með kvítari hand –, (→ 6, omkvæd = «ρεφραίν/ἐπῳδός»)
– τὸ χέρι βάζω στοίχημα –,
3 han vil til sit bryllaup bjóðe. (1 ←)
θέλει κόσμον αὐτὸς στὸ γάμο του νἀρθῇ.
4 Sá móð kem Olaf af elvo. (→ 8, omkvæd)
Ὄλαφ, νά θὰ συναντήσῃς ξωτικά.

5 Olaf han reið seg i ótte (→ 7)
Ὁ Ὄλαφ καβάλλα πάει πρὶν τὴ δύση
6 – með kvítari hand –, (2 ←)
– τὸ χέρι βάζω στοίχημα –,
7 ljóse dagin han totte. (5 ←)
ἤδη τὸ φῶς τῆς μέρας ἔχει σβήσει.
8 Sá móð kem Olaf af elvo. (4 ←)
Ὄλαφ, νά θὰ συναντήσῃς ξωτικά.

[Ἀπὸ τὸ θεωρητικὸ κείμενο τοῦ Ἑρρίκου Ἴψεν: Γιὰ τὶς ἡρωικὲς μπαλλάντες καὶ τὴ σημασία τους ὡς πρὸς τὴν ἔντεχνη Ποίηση, μεταφρασμένο ἀπὸ τὸν Θεοδόση Ἀγγ. Παπαδημητρόπουλο γιὰ τὴν ἐπικείμενη ἔκδοση τοῦ Ὄλαφ Λίλιεκρανς.]

Ἕνας λαὸς δέν ὑποχρεώνεται νὰ γράψῃ ἢ νὰ τραγουδήσῃ μ’ αἰνίγματα καὶ σκοτεινὲς περιφράσεις, τῶν ὁποίων τὸ ὀρθὸ νόημα μπορεῖ σύντομα νὰ χαθῇ. Μιὰ καταπιεστικὴ λογοκρισία ἴσως δύναται νὰ ἐπηρεάσῃ γιὰ κάποιο χρονικὸ διάστημα τὸν Τύπο, ἀλλὰ ποτέ της τὸν λαό.

Τὸ πατριωτικὸ ἀφηγηματικὸ ποίημα Τέριε Βίγκεν, ἐκτυλισσόμενο κατὰ τοὺς Ναπολεοντείους Πολέμους, τυπώνεται σὲ πρωτοχρονιάτικη ἔκδοση γιὰ τοὺς συνδρομητὲς τοῦ Illustreret Nyhedsblad. Ὕστερα ἀπὸ παλινῳδίες ἐξεδόθη Ἡ Κωμῳδία τοῦ Ἔρωτος μὲ περιωρισμένη ἐπιτυχία (31/12/1862). Γιὰ νὰ τὰ καταφέρῃ, ἐδέχθη μικρὴ ὑποτροφία, ὥστε νὰ συλλέξῃ λαϊκὰ τραγούδια καὶ ἱστορίες ἀπὸ τὴν δυτικὴ Νορβηγία. Ὡς νὰ μή ἔφθαναν τὰ προσωπικά προβλήματα, τὸ Νορβηγικὸ Θέατρο τῆς Χριστιανίας ἐχρεοκόπησε· ἦλθαν ἀκόμα μεγαλύτερες οἰκονομικὲς δυσκολίες.