Τυπώνονται οἱ Βρικόλακες. Οἱ ἀντιδράσεις γιὰ τὴν ἱστορία τῆς ΚΥΡΙΑΣ ἌΛΒΙΝ καὶ τοῦ γόνου της ὌΣΒΑΛ, τῷ ὄντι μεγάλες!: Τὰ θέατρα ἀπέρριψαν τὸ ἔργο, καὶ τὰ βιβλιοπωλεῖα ἐπέστρεψαν τὰ ἀντίτυπα.

Εκεῖνον τὸν καιρό, ἡ παράσταση τῶν Βρικολάκων στὸ Βερολῖνο ἐντυπωσιάζει καὶ προκαλεῖ πολλαπλὲς συζητήσεις (09/01/1887). Τὸν ἴδιο
χρόνον ἐσημείωσε τὶς πρῶτες σκέψεις του γιὰ τὴν Κυρὰ τῆς θάλασσας, καὶ ἀπὸ τὸν Ἰούλιο ἕως τὸν Ὀκτώβριο ἐπεσκέφθη τὴν Δανία καὶ τὴν Σουηδία. Τότε ἀνεφέρθη καὶ στὸν Πατέρα τοῦ Αὐγούστου Στρίντμπεργκ.

Tὸ Théâtre Libre τοῦ Ἀντρὲ Ἀντουὰν στὸ Παρίσι ἀνέβασε τοὺς Βρικόλακες· παρεστάθησαν καί στὸ Λονδῖνο, δεχόμενοι σφοδροτάτη κριτική (13/03/1891). Ἀνεχώρησε ἀπὸ Μόναχο γιὰ Νορβηγία (07/1891), ὅπου καὶ παρέμεινε ἕως τὸν θάνατό του. ᾽Εγνώρισε τὴν πιανίστα Χίλντουρ Ἄντερσεν, ἔχουσαν πολλά κοινὰ μὲ τὴν Χ ΊΛΝΤΕ τοῦ Ἀρχιμάστορα Σόλνες.

Par Édouard Stebbing — Cette image provient de la Bibliothèque en ligne Gallica sous l’identifiant ARK btv1b9003449v, Domaine public, Lien