Ἡ ἀπάντηση στὴν συμπαγῆ πλειοψηφία τῆς νορβηγικῆς κοινωνίας ἔρχεται μὲ τό: Ἕνας ἐχθρὸς τοῦ λαοῦ, ὅπου ὁ δημιουργὸς ξεσπάει κατά τῶν ὑπονομευτῶν του, μή λησμονῶν ὅμως νὰ σημειώσῃ τὰ ἀποτελέσματα τῆς ἰδεοληψίας καὶ τῆς ἀμετροεπείας τοῦ κεντρικοῦ προσώπου.
