[Μετάφραση: Θεοδόσης Ἀγγ. Παπαδημητρόπουλος.]
Just under min kometfærd mod en egn,
Ἀκριβῶς κάτω ἀπ’ τὴν τροχιά μου τοῦ κομήτη,
hvorhen jeg stævned for at finde hjemmet,
καταπὼς τράβαγα λοιπὸν γιὰ ναὔρω σπίτι,
i verdensrummet viste sig en fremmed
ξένος στὸ διαστρικὸ τὸ χῶρο φανερώθη –
uventet gæst ved Andromedas tegn.
ἀπρόσμενα, ἐξ Ἀνδρομέδας μὲ ἐπεσκέφθη.
Der bæres bud ned til vor gamle jord,
Ἔφερνε μήνυμα στὴ γέρικη τὴ Γῆ
at ude i det højtidsstille fjerne
πὼς κεῖ στὰ βάθη, στὴν ἀπόλυτη σιωπή,
der havde kaos skabt sig til en stjerne,
τὸ χάος, κάποιου ἀστεριοῦ πηρε μορφή
da det slog ind på samlingslovens spor. –
μὲ τῆς παγκόσμιας τῆς ἕλξης τὴν πυγμή.
Jeg fandt et andet kaos rundt omkring,
Ἕνα χάος ἐκεῖ συνάντησα κυκλωτικό:
med spredte viljer og med skilte veje
Ποθοῦσε κάθε πρᾶγμα δρόμο διαφορετικό –
og uden drift til fælles banesving
δίχως ἐκεῖνο νὰ σπεύδῃ σὲ μιὰ τροχιὰ κοινή –
og uden higen mod et midtpunkts leje.
δίχως τάση πρὸς κάποια θέση κεντρική.
Men da jeg atter stod i fjernets stilhed,
Καὶ σὰν ξαναβρέθηκα στὴ σιωπὴ τὴ μακρινὴ
da tog jeg varsel af hvad der var sket, –
τότε κατάλαβα πραγματικά τί ΄χε συμβῆ,..
tog varsel af hvad selv jeg havde set:
τότε κατάλαβα τί ΄χα ἐγὼ ὁ ἴδιος μόλις δεῖ:
lystågers samling til en stjernes billed.
ἀπὸ νέφος φωτεινό εἰχε ἄστρο μόλις μορφωθῆ.
Lyståger tror jeg på, skønt uden orden,
Πιστεύω στὰ νέφη δίχως νἄχουν τάξη,
kaotisk løst den vælter sig i nord;
στὸ Βορρᾶ καθὼς χαοτικὰ κινοῦνται·
jeg tror den er på samlingslovens spor, –
πιστεύω πὼς εἶναι ἡ παγκόσμια ἕλξη,..
en lysrig stjerne i sin første vorden.
κι ἄστρα λαμπερά πρωτοδημιουργοῦνται.