Ἂν ἤμουν μιὰ δειλή, θἆχα φωνάξει στὸν ἑαυτό μου: «Σταμάτα τώρα ποὺ ὑπάρ-χει ἀκόμα ἀχτῖδα σωτηρίας γιὰ τὴν ψυχή σου!»

Ἀπὸ τἩ Λαίδη Ἴνγκερ τοῦ Ἔστρωτ, Α΄ πράξη