Ἂν κι ὁ Ἑρρῖκος Ἴψεν εἶναι γνωστὸς γιὰ τὸν ἐπεξεργασμένο πεζό του λόγο τῶν μέσων καὶ ὄψιμων δραμάτων, ὑπῆρξε σημαντικώτατος στιχοπλόκος κιόλας τῆς Νορβηγικῆς Παράδοσης. Δημοσιεύεται προσχέδιο τῆς ἐπερχόμενης ἔκδοσης τοῦ Ὄλαφ Λίλιεκρανς ποὺ πρωτομεταφράζεται στὴν Ἑλληνικὴ ἀπ’ τὸν Θεοδόση Ἀγγ. Παπαδημητρόπουλο.
Ὁ Ὄλαφ Λίλιεκρανς, πρὶν ἀπ’ τὸ γάμο του ξεστρατίζει μὲ τ’ ἄλογό του ἀπ’ τὸ δρόμο καὶ χάνεται στὶς ἐρημιὲς τοῦ βουνίσου δάσους. Ἐκεῖ, τὸν μαγεύουν μυστήριες δυνάμεις καὶ τοῦ λένε πράγματα παράξενα:
Ἀπ’ ὅσα μικροβότανα ποὺ στέκουν στὴ σειρά τους,
ἐσύ νὰ ξεδιαλέξῃς κεῖ τὸ πρῶτο σ’ ὀμορφάδα
καὶ νὰ μετρήσῃς βγάζοντας τὰ φύλλα ἕνα-ἕνα,
καὶ στὸν ἀγέρα μακριά νὰ τὰ σκορπίσῃς πέρα·
τότε,.. τότε λοιπὸν ἐσὺ θεναὔρῃς τὴ χαρά σου!
Τὰ λόγια τὰ παράξενα εἰρήνη δέ μοῦ δίνουν.
Τὸ πρῶτο σ’ ὀμορφάδα; Ποῦ νὰ μεγαλώνῃ ἐκεῖνο;
Ἀπάνω ποῦ θενα τὸ βρῶ; Καὶ ποῦθε ἡ ὁμορφιά του;:
Μὴ κ’ εἶν’ ἡ μυρωδιὰ λοιπόν; Μὴ κ’ εἶναι στὸν ἀνθό του;
Ἂν βρίσκεται κρυφά-κρυφὰ σὲ μυστικὲς δυνάμεις,
πῶς νὰ τὸ ἀποκαλύψω ἐγὼ ὁσο καὶ νὰ τὸ ψάξω;..
Πολλοί ἐχουνε σπαθὶ σωστὸ καὶ καλοζυγιασμένο,
ἀλλὰ ἡ λεπίδα σκούριασε καὶ στόμωσεν ἡ κόψη –
πολλοί τὴν ἅρπα ἐχουνε νὰ κρέμεται στοὺς τοίχους
λησμονημένη σὲ γωνιά, ἀδιάφορη στοὺς πάντες,
κι ὅμως τοῦ Κόσμου ἡ δύναμη καὶ ἡ μαγεία ὅλη
κοιμοῦνται μέσα στὶς χορδὲς καὶ σιγοαναδεύουν.
Public Domain, Link